Floortje 6 jaar (16-12-2011)

De Storm

Gisteravond film gekeken: De Storm. Alles rondom de ramp heeft nog steeds mijn aandacht. Mijn ouders hebben deze meegemaakt, elk op hun eigen ingrijpende manier. Mijn vader was een jongetje van 4 dat woonde in het hoger gelegen Haamstede. Mijn moeder was een meisje van 6 en woonde op een boerderij die net zo dicht bij de dijk stond als de boederij waar het gisteren in de film om ging. En de dijk achter hun boerderij was erg zwak en brak als een de eerste dijken op het eiland door.

Mijn oma heeft mij weleens verteld hoe het was. Ze hebben zichzelf en hun kindertjes kunnen redden door ze in een roeibootje te zetten. Op een gegeven moment keek ze achterom en precies toen brak de boerderij in tweeën en stortte het voorste stuk het water in. Gisteravond zagen we dit dus ook gebeuren, bij de boerderij waarop Julia (Sylvia Hoeks) woont. Alleen kwam toen het water niet bij de dijk vandaan, maar kwam het vanuit land.

Als kind heb ik een aantal jaar op een boerderij gewoond. Het adres van de boerderij was na de ramp anders dan voor de ramp. De weg die voor het huis liep was weggespoeld, er is na de ramp een nieuwe weg aangelegd, achter het erf langs en het adres werd anders. In plaats van voor of na de oorlog is het in Zeeland vaak: voor of na de ramp.

Maar nu de film. Een verzonnen verhaal dat waargebeurd han kunnen zijn. Het verhaal zal ik hier niet vertellen, je kunt beter de film kijken. Maar ik snap zo'n schrijver niet. Waarom zo'n eind? Het moment dat Julia een zandzak pakt om mee te helpen het gat te dichten, was het moment waarop zij aanvaardt dat ze haar zoontje Ernst waarschijnlijk niet meer zal vinden. Toen had het kindje in het mandje weer moeten gaan huilen en had ze in een stroomversnelling haar zoontje bij zich moeten kunnen nemen. Dan had ik gezegd: wat een goede film! En dan niet vanwege het zogenoemde 'happy end', maar vanwege de geloofwaardigheid van de filmmaker. Geen vrouw die iemand hetzelfde leed aan wil doen als zij zelf heeft ervaren. Niet een mens doet dat volgens mij in een ramp-situatie. Scenario 2 had kunnen zijn dat de hotel-eigenaresse had ingegrepen. Dat had ik ook een sjiek einde van de film gevonden. Maar dit eind sloeg in mijn ogen echt nergens op. Verder was het wel een heerlijke avond :-)

Tomas - bijna 3 - zingt... (2)

O denneboom, o denneboom
wat zijn giraffen wonderschoon
O denneboom, o denneboom
wat zijn giraffen wonderschoon
O denneboom enz enz enz

Tomas - bijna 3 - zingt... (1)

(letters die hij niet uit kan spreken zegt hij een t voor...)

Tling tlotje tlingelingeling
Terstfeest is tetomen, mensen in de bomen...
Tling tlotje tlingelingeling...

en dan in de oneindige herhaling... :-)

Taart-ravage

Vandaag, 21 december 2011, zou mijn moeder 65 jaar zijn geworden. Zij was gek op taart, dus 21 december eten wij iets lekkers.
Vanmorgen rijd ik met de auto en een doos met 4 tompoucen naar huis. Er zit in dat stuk een vervelende S-bocht. Als een van de twee een lang voertuig bestuurt past het niet. Degene die dan al in de s-bocht rijdt kan doorrijden en degenen die de S-bocht nog in moet gaan zal dan moeten stoppen.

Ik rijd dus al in de bocht en zie dan een bus aankomen. Helaas zie ik ook dat de buschauffeur niet van plan is om te stoppen. Hij stuurt gewoon de bocht in terwijl ik ondertussen al in het rechte stukje zit! Het enige dat ik kan doen is bovenop mijn rem staan. Ik trap dus hard en snel mijn rem in, zie mijn tompoucen door de auto vliegen en daarna zie ik dat de bus rakelings langs mij heen rijdt. Mijn hart in mijn keel en de tompoucen op zijn kop op de automat.

Het is al een verdrietige dag. Toch geven wij deze dag altijd een feestelijk tintje door samen met de kinderen de verjaardag van hum oma te gedenken met het eten van een stukje taart. En tompoucen zijn ze gek op! Nu heb ik dus een doos met gehavende tompoucen. Tja, de bakker op dit dorp is meestal om een uur of 11 al helemaal uitverkocht (geloof me maar: het is echt waar). Er lagen maar 10 tompoucen ofzo, dus die zijn nu waarschijnlijk al verkocht.

Ik heb dit ook gemeld bij de vervoersmaatschappij. Ben benieuwd welk antwoord ik krijg.

Kerstkaartjesrage

Het is een hele rage op school: kerstkaartjes uitdelen. Vandaag kwam ze weer met een stapel kaartjes thuis, dus Floortje wil dat dan natuurlijk ook. Snel wat kleine kaartjes in elkaar geknutseld, printen en kleuren maar! Ze kleurt dapper door... ze moet er 22... :-) Ze mijmert zelfs al over langer opblijven, anders krijg ik het niet af. Ik denk  dat ik maar even een handje ga helpen...

Week 51

Week 51, het blijft een bijzondere week. Het is de week  na de verjaardag van ons dochtertje. 6 is ze al weer! Wat zijn we trots op haar en wat zag ze er weer mooi uit! Dat is zo belangrijk voor haar: er mooi uitzien, 't is een echte meid! En als moeder is het zo leuk om samen met haar kleren voor haar verjaardag te kopen, zo dankbaar om dat samen met haar te doen. Foto volgt snel!

Het weekend aansluitend aan haar verjaardag staat dan in het teken van de komdende verjaardag van ons eigen kerstkind. Manlief verdient toch ook een mooi cadeau. Zijn we weer in geslaagd. Een aanwinst voor de nieuwe keuken. Ook daarvan volgen foto's (na 1e kerst). We gaan in het weekend meer samen koken, lekkere dingen maken, wijntje erbij, ik kijk er naar uit!

Week 51 is ook altijd de week van de  kortste dag van het jaar, de dag waarop mijn moeder jarig was. 65 zou ze geworden zijn in 2011. 60 was ze toen ze stierf, daags na moederdag. Blijft een gedenkwaardige dag. Morgen maar eens bedenken welke taart we gaan maken ter ere van haar verjaardag. Ze was gek op taart, dus elk jaar eten wij gebak op 21 december!

En week 51 is de week voorafgaand aan kerst. Bedenken wat we 1e kerst gaan eten, wat doen we 2e kerst? Henk heeft gisteravond de nodige boeken op tafel verzameld, waarschijnlijk wordt het iets van rollade, in de oven bereiden. We hebben nu tenslotte weer een oven, dus moet en zal de over gebruikt worden!

Hard en veel werken hoort ook altijd bij week 51. Ik wil graag met een schone lei het nieuwe jaar ingaan en niet moeten werken tijdens de vakantie. Orders afronden, factureren, bureau opruimen, papierwinkel in ordners stoppen. Het geeft mij een kick als ik 'schoon' kerst in kan gaan. We gaan er weer voor! Pfff... wordt wel erg hard werken. En het was vannacht al half 2 voor ik mijn bed zag :-)

Week 51: we gaan NU van start!

Gedachten...

En toen was het weer december. Een drukke maand. Sint jarig, Floortje en Henk jarig, kerstmis, oud en nieuw en ook nog eens een schoolvakantie in deze maand. Resultaat: stuiterende kinderen, een moeder die van hot naar haar rent, een vader met de nodige zakelijke verplichtingen. 't Is me altijd wat met die decembermaand.
December is nu ook de maand waarop mijn kerst-quilt-loper op tafel mag liggen. En hij ligt er al! Met een mooi eigen-gerangschikt kerststuk er bij en een kerstster. En dan gaan automatisch je gedachten naar alle quiltplannen die ik had afgelopen jaar. Er is maar bar weinig van terecht gekomen. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant: ach, het zij zo :-)

En 2012? Ja, daar heb ik ook al over nagedacht. Het quilten mis ik enorm, ook het schrijven op dit blog. Ik heb het volgende bedacht. Ik ga dit blog misschien een andere naam geven (als dat kan) en ik ga hier over ons leventje schrijven. Leuke dingen van de kinderen, wat fotootjes plaatsen, misschien wat quiltsteekjes laten zien, ik zie wel wat het wordt.

Is het wat? Op die manier? Ik denk het wel. En mocht het werk weer wat afnemen, wie weet wat er dan op quiltgebied gebeurt. En als het werk zo blijft als het nu is: dan zijn we lekker aan het werk en is de vrije tijd voor de kinderen bestemd en niet voor lapjes!

Zandkoekjes

Geen Tweets, geen blokkenspel, geen pannenlappen, geen Log Cabin, geen gequilt aan Floortjes quilt. Niets, helemaal niets... al paar weken geen naald een draad vastgehouden.

Wel veel zandmaaltijden gegeten... wat kan de lente toch heerlijk zijn :-)

Een ongebruikt lapje met een restje

'Mama, ik wil geen broek aan, ik haat broeken!' Elke morgen dezelfde strijd met ons meisje...

Maar daar heeft mevrouwtje iets op gevonden! Ze regelt zelf wel een rok. Lekker puh!

Van nachtelijke uurtjes...

Ik ben zo druk als een klein baasje, maar niet met quilten. Wij kregen onlangs te horen dat de vereniging die altijd Koninginnedag organiseert in ons dorp er niets tot zeer weinig aan doet. Mijn lief heeft vorig jaar samen met nog een aantal enthousiaste mensen het Oogstfeest georganiseerd, ook dat was bijna totaal doodgebloeid. Wat een succes was dat!
Klik hier om naar de site van Oogstfeest Swifterbant te gaan

Op de laatste vergadering - ik zit ook in de commissie met als taak: communicatie - hebben we vorige week maandag maar besloten om zelf een oranje-feestje te organiseren. Zo gezegd, zo gedaan. En daar ben ik dus erg druk mee geweest! Ik heb een poster gemaakt, deze hangt sinds vandaag bij alle winkels. En dit weekend worden de folders afgeleverd, zodat die volgende week huis-aan-huis verspreid kunnen worden.

Afgelopen zondag heb ik wel wat zitten naaien: een set pannenlappen is af! Ik heb ze nog niet in gebruik genomen, ik kan nog geen afscheid nemen van mijn oude. De brandgaten zitten er her en der in, eigenlijk horen ze in de prullenbak thuis. Maar een van de laatste keren dat ik mijn moeder mee uit winkelen heb kunnen nemen, hebben we allebei nieuwe pannenlappen gekocht en ook dezelfde pannenlappen. Mijn vader heeft ze ook nog steeds in de keuken hangen, maar die is er wat zuiniger mee! Normaal gesproken ben ik niet zo sentimenteel, ik krijg nogal eens het verwijt dat ik nergens emotionele waarde aan hecht...  maar op de een of andere manier belanden de oude pannenlappen niet in het ronde archief :-)

En zondag zijn alle lapjes op de blokken gespeld! Na zondag heb ik geen naald meer vastgehouden, de tweede vogel van 'My Tweets' vliegt nog steeds ergens rond.. geen idee wanneer die van plan is zijn vriendje op te zoeken... Vooralsnog zit ik tot over mijn oren in het werk, 's nachts na 1-en zie ik pas mijn bed... :-)

Woensdagmiddag

Wat kunnen die woensdagmiddagen toch gezellig zijn! Als de jongste slaapt probeer ik met ons dochtertje altijd iets gezelligs te doen. Gistermiddag hebben we samen genaaid. Dat wil zeggen: Floortje heeft mijn lapjesdozen binnenstebuiten gekeerd en allerlei lapjes uitgezocht voor als ze groot genoeg is om zelf te naaien. Daarnaast heeft ze op een tweetal lapjes met blauwe stift allerlei malletjes overgetrokken. Ook kan ze erg lief spelen met mijn vingerhoed, 'draad-door-naald-haal-ding' en alle andere leuke dingetjes die in mijn naaitasje zitten.

Gistermiddag ben ik begonnen met het afmaken van de vier pannenlappen. Ik had donkerblauw biasband gekocht en ik wilde daar graag mee aan de slag. Dat is gelukt! Vanmorgen heb ik zelfs 1 pannenlap tegen kunnen zomen en is nu helemaal af!

Ik heb gisteren ook alle lapjes kunnen knippen voor het blokkenspel wat ook al een jaartje of vier in de kast ligt! Wat zou ik daar nu graag mee aan de slag gaan, helaas moet ik nu ons zoontje slaapt 'echt' aan het werk...

De vogel is geland...

Vorige week heb ik tussen de bedrijven door alle stukjes kunnen voorbereiden van blok 2 van 'My Tweets'. Lees: aan de ene kant van het aanrecht staat het eten te pruttelen op het kookstel en aan de andere kant van het aanrecht heb ik mijn strijkplankje en alles wat daarbij hoort geïnstalleerd. De ideale momenten om alles om de malletjes te strijken.

Alles lag dus klaar om genaaid te kunnen worden en dat was afgelopen weekend wel handig! Zo nu en dan kon ik dus een steekje zetten. En het resultaat mag er weer zijn: de vogel rechts is vereeuwigd op de ondergrond. Hij kan nog wel niet kijken, maar dat is voor later zorg. Eerst zijn vriendje in orde maken, daarna de stelen borduren en de kleine bolletjes borduren. Dan beslissen wat ik er verder mee ga doen. Iets in mij zegt: maak er felgekleurde sterren omheen, dan krijg je een mooi groot kussen. Een ander stemmetje fluistert in mijn oor: doe toch een simpel biesje, dan een brede witte strook en ga dan de achterkant maar maken. Ik hoef nog niet te beslissen: dat is een fijne gedachte :-)

De achterkant weet ik al. Dat wordt ook een blok van 'My Tweets'. Onder het tabje Quiltgalerij vind je een kussen dat ook gemaakt is van twee blokken. Dus zonder 'echte' voor- en achterkant. Dat wil ik hier ook bij doen.

Hoe dom kun je zijn?

Enige jaren terug kon je op www.dequiltkat.nl een vintage BOM downloaden (kan nu nog steeds). Dat leek mij toen een leuk project om te gaan bijhouden elke maand. Paperpiecing op de naaimachine. Nadat ik het vierde blok had gemaakt leek het mij een goed idee om ze alvast aan elkaar te naaien. Tot mijn schrik zag ik dat het derde en vierde blok kleiner waren dan de eerste twee. Huh? Hoe kan dat nu?

Oh, oh, wat was ik een sufferd. Bij twee blokken had ik met het printen de page scaling op none gezet en bij de andere twee fit to printer margins. Hoe dom kun je zijn als grafische dame, die zoveel documenten al heeft geprint en weet dat die instelling zo belangrijk is? Hoe dom kun je zijn? Vervolgens zijn de blokken in mijn map verdwenen... en hebben daar een jaartje of drie gelegen.

Vorige week kwam ik de blokken weer tegen toen ik op zoek was naar mijn Log Cabin blokken. Ik heb ze maar op de eettafel gelegd. Het zou toch wel aardig zijn als ik ergens binnen nu en een week of drie er pannenlappen van kan maken. Twee setjes kan ik er mooi van maken. Ze liggen bij de naaimachine die er ook nog steeds staat... er is hoop!

"Wat doe je nu?"

Dat is de gevleugelde uitspraak van mijn zoontje momenteel. Bij alles wat je doet hoor je zijn hoge stemmetje: "Wat doe je nu??" En als er dan niet gelijk een antwoord van mij komt, dan hoor je met een aanmerkelijk hoger volume: "Mama!! Wat doe je nu?" Hij vraagt het bijna bij elke stap die ik zet :-)



Maar wat doe ik nu op quiltgebied? Niet veel... helaas...
Hoewel.. als ik zo de stand van de afgelopen dagen opneem, mag ik nog niet klagen. Naast al het werk in en rond het huis - was onlosmakelijk verbonden is aan de eerste mooie lentedagen - heb ik toch nog wel wat gedaan!

• Op drie blaadjes na zijn alle blaadjes op My Tweets genaaid. Fijn! Dan kan ik met de vogels verder.
• De resterende blauwe blokken van mijn Log Cabin zijn ook genaaid.
• Ik heb de stof voor de paarse blokken uitgezocht. 40 paarse blokken moet ik maken. De Log Cabin blokken zijn 13 x 13 cm groot. Misschien dat het me lukt om einde van de morgen wat stroken te snijden. Ik maak kant-en-klare pakketjes, vind ik het fijnst werken.

Dus helemaal stilgezeten heb ik niet!

Is het nu weer tijd voor onze dagelijkse verwennerij: ik ga een bakkie doen en Tomas krijgt een 'toetie' (koekje). Overigens zet ik niet zomaar een bakkie: als het even kan trakteer ik mezelf 's morgens op een voortreffelijke Latte Macchiato.

Gekwek over 'My Tweets'

Vanmorgen eerst maar eens de dokter gebeld. Ons mannetje is zo'n wildebras, hij weet niet wat lopen is: rennen is zijn motto... het lukt nog maar niet om hem dat af te leren. Maar we kunnen ook niet alles tegelijk: hij rent niet meer over de bank, klimt niet meer op tafels en het hardhandige lijkt toch steeds meer op 'lief doen' en 'aaien'. 't Is wat met die kleine mannetjes, ze willen ook zo veel en zien nergens gevaar.
Afgelopen dinsdag was meneertje weer maar eens flink op de vloer gekletterd. In ieder geval had hij een flinke blauwe plek op zijn been. Maar vanmorgen was die blauwe plek wel erg groot geworden en er was een heus ei aan het groeien op die plek. Wat een bult op zijn been! Volgens de dokter is het niet gebroken, maar om de zwelling tegen te gaan is zijn voetje ingetaped. Volgens ons kereltje is 'voetje opperold' of hij zegt: 'voetje innepakt'. En 'heef dotter daan'.

Afgelopen week heb ik het een en ander aan 'My Tweets' kunnen doen. Ik ben op zich tevreden. Maar ik ben natuurlijk te perfectionistisch om nu al te zeggen dat dit het is. Het kan namelijk nog veel en veel beter. Neem nou die bloem onderin, op de een of andere manier lukt het me maar niet om er een gelijke verdeling in te krijgen. Dus ik heb de lessen van Erin Russek op YouTube op mijn gemakkie bekeken vanmiddag. En wat heb ik weer veel opgestoken! En ik moet lijm hebben! (ok, ok, moet klinkt zo moeterig, ik bedoel eigenlijk te zeggen: het zou handig kunnen zijn voor een volgend project om het allemaal nog perfecter te laten worden).

Maar al met al schiet het al aardig op!

Het nuttige met het aangename verenigen

De tekening die ik gemaakt heb om
te bekijken hoeveel blokken er gemaakt
moeten worden voor een mooi formaat quilt.

Kleine meisjes willen graag prinsesje zijn. Die van ons is het liefste een K3 prinsesje. De verjaardag van ons meisje valt in de decembermaand, dus ze moest erg lang wachten op een prinsessenjurk. Gelukkig heeft Sinterklaas er een uit Spanje meegenomen en hadden papa en mama er ook eentje gekocht! Samen met de nodige kroontjes, schoentjes en oorbellen. Als klap op de vuurpijl kreeg ze van een vriendinnetje ook nog eens elfenvleugels!

Enige weken geleden was ze weer eens een prinsesje dat met haar prinsessenjurk aan heel goed en heel vaak van haar bed kon springen! Helaas kon de zoom van de jurk er niet zo goed tegen en die hing op een gegeven moment op half zeven. Ik moest nog steeds die zoom naaien, ze heeft er ook wel erg vaak om moeten vragen voor ik het ging doen (schaam, schaam). Maar goed, gistermiddag was het zo ver: de naaimachine kwam op tafel en de jurk is weer gemaakt.

Ik heb nog drie blauwe blokken liggen, zodra
de vierde gemaakt is kan ik die ook aan elkaar naaien
en stof gaan knippen voor de paarse blokken.

Ik had paar jaar geleden een aantal Log Cabin blokken gemaakt en die liggen al die tijd geduldig te wachten op een vervolg. Gistermiddag heb ik de blokken die tot stroken genaaid konden worden aan elkaar genaaid. De naaimachine stond toch op tafel. Het was me gelijk weer duidelijk waarom er nooit een vervolg is gekomen: ik vind met de hand blokken maken vele malen leuker dan achter de naaimachine!


De blokken zijn nu stroken, ben benieuwd wanneer er weer eens een vervolg komt... want er moeten nog heel veel blokken gemaakt worden!

Trost op mezelf!

Vandaag heb ik paar steekjes aan 'My Tweets' gedaan. Ik heb nog lang niet alle stukjes voorbereid, maar ik kon het niet laten om alvast een paar blaadjes erop te naaien. Ik ben erg tevreden en trots op mezelf. Het is mijn tweede applicatieproject.

Detail van Bunny Hill Baskets

Het eerste applicatieproject waren een drietal blokken van Bunny Hill Baskets. Wat een gepier. Ik hanteerde de methode needleturn, je naait er lustig op los, alleen krijgen de stofjes niet de vormpjes die het hadden moesten worden. Het is appliceren met willekeur. Het komt zo het komt. Het resultaat is best geinig vind ik voor een eerste keer. Maar dat was niet de weg, daar was ik al snel achter.

'My Tweets' bereid ik goed voor. Ik doe het volgens de methode van Erin Russek. En het resultaat bevalt me wel. Het ziet er een stuk beter uit dan het geinige gepruts bij de Bunny Hill Baskets!

Onder het tabje 'Quiltgalerij' vind je een foto van mijn Bunny Hill Baskets.

Detail van 'My Tweets'.

Mama! Kijk eens wat ik kan!

Wat is er gezelliger dan beneden in de woonkamer met je hobby bezig zijn? Je kan natuurlijk op zolder een hobbyhoekje inruimen maar dan zit je ook maar alleen boven. Dus heb ik al mijn lapjes in twee mooie plastic boxen en bezit ik nog een plastic bak erbij met wat benodigdheden. Die plastic boxen zijn 'peuter-proof' en geen kans op allemaal lapjes verspreidt door de hele woonkamer. Niets is minder waar! Als je denkt dat ze lekker aan het spelen zijn, dan hoor je ineens: mama! Apetrots stond meneertje boven op de dozen... Een peuter ziet overal mogelijkheden...

Oeps, mijn mooie kerstloper ligt er ook tussen... :-)

Op tijd!

Zomer 2009 ben ik gestart met een kerstloper voor op de eettafel. Het doel was om daar kerst 2009 mee te pronken. Plan is mislukt. December 2009 had ik slechts een aantal blokken gereed. Vol goede moed naar kerst 2010: weer mislukt! De top stond in september al helemaal ik elkaar, maar van doorstikken kwam niets terecht.
Dus je raadt het al: ik heb ik februari eerst mijn kerstloper onder handen genomen. Het zal me niet weer een kerst gebeuren dat de loper niet op tafel kan liggen! Ik ben in ieder geval mooi op tijd voor kerst 2011.

Ik ben helemaal weg van deze loper, ik vind hem zo enorm mooi. Hij moet nog wel gewassen worden, maar dat doe ik eind 2011 wel. Lijkt me op dit moment de grootst mogelijke onzin om te gaan doen :-)

Kijk voor meer foto's van de kerstloper bij het tabje 'Quiltgalerij'.

Detail van de kerstloper

Versierde stoel

En wat is in huis het leukste speelmateriaal? Inderdaad: de speelquiltjes. Vanavond na het eten had Foortje haar stoel in de kamer gezet en die ging ze versieren. Ze wilde zo langzamerhand wel weer eens jarig zijn. De quiltjes heeft ze er dusdanig omheen gedrapeerd, zodat ze zonder te glijden nog op de stoel kon zitten! Het zag er erg komisch uit. Vervolgens had ze al het speelgoed achter haar stoel verzameld, geen idee waarom...

Bovenop zien jullie Floortjes hondjesquilt liggen. Die heb ik gemaakt toen ze twee jaar was en helemaal hotelbotel werd zodra ze een hondje zag. Die twee andere quilts met vrolijke panels heb ik begin 2010 gemaakt. Die zijn ook zeker eens zo groot als het hondenquiljte. Voor Floortje heb ik er een paarse rand omheen gezet met een blauwe achterkant. Tomas heeft een blauwe rand gekregen en een groene acherkant. En ik heb ze afgebiesd met resten van de achterkant. De groene achterkant heeft een blauwe bies en de blauwe achterkant heeft een groene bies gekregen. Ik hoop ze snel toe te voegen aan de quiltgalerij.

2 oktober 2008: lekker tukken op de bank
onder het hondenquiltje. Als ze slapen zijn ze zo lief :-)

Eerste 'quilt'

In 2004 besloot ik om naast mijn borduurwerkjes iets anders te gaan doen. Het werd quilten. Dat kon ook eigenlijk niet anders. Het verhaal over het hoe en waarom ik ben gaan quilten zal ik binnenkort een keer vertellen. In de zomer van 2004 hebben mijn man en ik samen quiltstofjes uitgezocht bij Margreet Otto in Woerden om een gequilt kussen te maken voor op onze bank - die we nog aan moesten schaffen. Het zou een rode bank worden, dus rode stof erbij uitgezocht.

Het is nooit een kussen geworden, uiteindelijk kochten we een paarse bank :-)
Ik heb er toen een achterkantje aangezet en hem gequilt. Ik was niet gehinderd door enige quiltkennis, dat kun je ook wel zien aan de manier waarop het quilten is gedaan. Het is wel erg dicht op de naadjes! Ook kreeg ik het in de ring niet voor elkaar, dus zonder ring gedaan. Conclusie: het is geen quilten maar een soort van rijgen geweest.

Najaar 2004: een quiltster was geboren!

Top Secret...

In de vakantie gaan we altijd een dagje naar mijn schoonzus. Het begint vaste prik te worden. Gezellig hoor! De kindertjes zijn gek op haar en zij op de kindertjes. Zij woont op het oude land en op donderdag hebben ze daar weekmarkt. Niet supergroot, maar reuze gezellig. En er staat een mooie stoffenkraam. Ik heb gisteren een mooie witte katoenen lap gekocht voor een speciaal project. Ik ga nog niet verklappen wat het gaat worden, dat is 'Top Secret'. Ik kan niet wachten om eraan te beginnen, maar de voorbereidingen zijn nog niet helemaal klaar. Het is bijna zover... ik moet nog even geduld opbrengen, moeilijk hoor!

Flitsende start

Wow... wat een flitsende start. En wat moeten er veel mensen ook het quilten prikbord bezoeken, dat kan niet anders! Gistermorgen maakte ik op het prikbord bekend dat ik een blog heb gemaakt en al snel daarna begon het tellertje te lopen! Hij stond op 52 bij bekendmaking en nu (nog geen 24 uur later!!!) staat hij al op 939. Dat betekent dat er sinds gisteren 887 bezoekers zijn geweest. En ik heb mijn eigen bezoeken uitgeschakeld, want die hoef ik niet te weten (dat waren er dus 52...).

Ik heb gisteravond nog een tabje toegevoegd: boekenkast. Op twee boeken na staat alles erop. Die twee liggen naast mijn bed. Deze zal ik later vandaag toevoegen.

Het begin is er...

Vanmorgen de kindertjes hun gang laten gaan en me nergens druk over gemaakt. Resultaat: een huiskamer vol speelgoed, boeken, knutselspullen en verkleedkleertjes! En het belangrijkste resultaat: de pagina 'Work in progress' is van start gegaan, net zoals de pagina 'Quiltgalerij'. Dan wordt het nu tijd om aan te gaan kleden en een broodje te eten.

Genieten is dat: zo'n 'luilak-morgen' in de vakantie!

QuiltKriebels???

19 maart 2010 - ja, ja, ik weet het, bijna een jaar geleden dus - heb ik deze blog aangemaakt met het idee om zo nu en dan mijn quiltkriebels ten toon te stellen. Iets anders is bloggen in mijn ogen niet: je stelt jezelf ten toon. Nu wilde ik dat tentoonstellen op dit blog beperken tot mijzelf in relatie tot mijn quilts. Wellicht zullen mijn berichtjes zo nu en dan eens gelardeerd worden door wat dagelijkse beslommeringen. Met twee kleine kindertjes maak je tenslotte veel mee en sommige dingen zullen dusdanig vermakelijk zijn dat ik jullie daar van wil laten meegenieten.

Eerst maar eens zien hoe dit berichtje toont op dit blog, ik beloof jullie, er volgen er al snel meer. Maar eerst eens wat foto's maken van waar ik nu mee bezig ben, alleen tekst is ook zo saai. Dat mag best 'opgeleukt' worden met wat beeld :-)