zondag 8 januari 2012

Dag kerstman, tot ziens!

Vanmorgen was ik al vroeg in de veren voor een zondag. Om half 9 stond ik samen met de kinderen alle ballen uit de kerstboom te halen en ze in de daarvoor bestemde dozen te stoppen. Aftuigen gaat een stuk sneller dan optuigen! Om half 10 was de kerstboom kaal en waren alle kerstdecoraties die her en der door de woonkamer hingen opgeruimd. Ik was tevreden. De boom staat nu nog te wachten om samen met manlief op te ruimen, is wel heel veel werk al die takken eraf. Een werkje voor zijn twee!

Floortje had er wel moeite mee. Moet de boom echt nu al weer weg? Ik vind het zo gezellig! Toe nou mama? Mag hij echt niet nog langer staan? Helaas, hij gaat nu echt weg.

Ik moet toegeven dat ik het ook erg gezellig vind zo'n boom in je huis en al die lichtjes in het raam. Maar ik kom rond deze tijd van het jaar op een punt, dat ik het ineens zo zat ben. Het liefst zou ik dan een goede fee zij met toverkrachten en terstond willen kunnen zeggen: Acadabra... pief poef paf, ik wou dat... en vul zelf maar in.

Overigens heb ik deze wens wel vaker hoor. Bijvoorbeeld bij 2 wasmanden vol met strijkwerk of een badkamer die schoongemaakt moet worden. Het gekke is dat de wens om toverkrachten te bezitten meestal wel de kop opsteekt bij huishoudelijke werk, nooit bij andere zaken. Zelfs niet bij het maken van een brochure van 100 pagina's of de restyling van een complete huisstijl. Terwijl daar ook vele uurtjes in kunnen gaan zitten!

Ondertussen is het bijna 3 uur, tijd voor een lekkere bak koffie, laat ik maar eens een cappuccino gaan maken.

2 opmerkingen:

  1. Ik denk niet dat je de enige bent die voor huishoudelijk werk een paar kabouters wil.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Goh, wat herkenbaar, maar wie weet, ik geloof gewoon in kaboutertjes en kan er ook niets aan doen als ze af en toe staken

    BeantwoordenVerwijderen