Een heerlijk gevoel

En het is een feit: ik ben weer aan het quilten!

Gisteravond de malletjes van Storm at Sea opgezocht. Ik heb namelijk paar jaar terug een hele mooie Storm at Sea gemaakt. Met dezelfde mallen ga ik nu weer en Storm at Sea maken, maar dan 'anders'.

Het wordt mooi. Vanmiddag de eerste lapjes geknipt, vanavond nog paar steekjes zetten. Ik geniet. Heerlijk!

Storm at Sea

Ik krijg net een berichtje dat manlief helaas een uurtje later thuis is dan gepland. Jammer, ik wilde graag op tijd eten met zijn viertjes. Komt bijna nooit voor. Vandaag dus ook niet. Maar geeft mij mooi de tijd om nog net even een berichtje te plaatsen.

Er is veel gebeurd sinds mijn laatste bericht, ik heb er weer een jaar bij gekregen en mijn oma hebben we naar het graf gedragen. En dat allemaal in een week. Nu had oma de zeer respectabele leeftijd van 96 jaar bereikt, dan is de gang naar het graf wel een heel andere gang dan wanneer je iemand naar het graf brengt die in mensenogen veel te jong van ons is heengegaan. En ook oma is nu bij haar Heer.

Vrijdag 8 maart is ze begraven, in Renesse. Het was prachtig weer, ik stond in mijn vestje bij het graf. Mijn andere oma hebben we anderhalf jaar geleden begraven, op 15 oktober 2011. En ook toen stond ik in mijn vest - zonder jas! - bij het graf. Wat een heerlijk weer was het toen. En wat een fijne plek om heen te gaan om iemand te begraven. Mocht je ooit in Burgh-Haamstede zijn, neem dan even de tijd om naar de begraafplaats in Burgh te gaan. Heel klein en intiem. Een bijzondere plek. We zijn er afgelopen vrijdag ook nog even geweest, Henk en ik hadden de steen van oma nog niet gezien. Een mooie steen, met zachte vormen. En een stevig hardhouten kruis aan de rechterkant gedeeltelijk in de steen verwerkt. Overigens had die oma ook een hoge leeftijd bereikt. 

Nu al weer bijna 6 jaar geleden hebben we mijn moeder naar het graf gedragen: 18 mei 2007. En toen vielen bij wijze van spreken de mussen van het dak. Ook in een vestje - en met blote benen - stond ik aan het graf. Wat was het warm. En een strak blauwe lucht. En ook dat was een mooie gang naar het graf. Ook Dronten heeft een mooie begraafplaats. Zodra je door het hek gaat ligt er een lange brede laan voor je. Rechts en links van deze laan vind je de graven. Mijn moeder ligt een heel eind naar achteren begraven. Als je het graf bezoekt, dan ben je verplicht die laan weer te lopen. Je gedachten krijgen dan even de tijd om terug te gaan naar die twee bewuste dagen in mei. De dag van haar overlijden en de dag van haar begrafenis. En na het bezoeken van het graf moet je weer de hele laan terug lopen. Eer je terug bent bij de poort is de vrede in je hart weer terug en weet je: het is goed.

Op quiltgebied kan ik niet veel laten zien. Ik heb alle UFO's tevoorschijn gehaald, ze hangen nu over de bank. Het zijn er wel een aantal. Door er naar te kijken groeien de ideeën verder in mijn hoofd en weet ik bijna van alle UFO's al hoe ik ze af ga maken.

Ook wil ik aan iets nieuws beginnen. Ik ga met de Storm at Sea blokken een variatie maken op de traditionele Storm at Sea. De lapjes zijn al uitgezocht en liggen op tafel. Wellicht dat ik vanavond even tijd heb om de mallen te maken. Zin in!

Keuzes maken

En Tomas zijn tweede week school is al weer over de helft. Hij heeft het reuze naar zijn zin. Komt breed lachend de school uit rennen en is helemaal enthousiast. Wel elke keer met zijn broek bijna op zijn hielen, hij kan hem zelf niet dichtmaken en hij vertikt het om het aan de juffrouw te vragen!

En wat is het heerlijk dat je overdag gewoon je werk kunt doen en ondertussen ook het een en ander in het huishouden. Gisteravond was ongekend, ik moest nog even weg en na die tijd kon ik op de bank gaan zitten! Voorheen ging ik gelijk aan het werk, nu kon ik relaxen op de bank. Ongekend.

In mijn planning stond om vanmiddag samen met Floortje alle lapjes en alles wat bij quilten hoort weer eens tevoorschijn te halen. Maar wat is het een heerlijk weer vandaag! En dan moet je een keuze maken. En ik heb voor buiten gekozen. De zon scheen, de lucht was strak blauw! Het resultaat is dat het terras bij de tuindeuren is geveegd. De boterton is gereed gemaakt voor nieuwe plantjes. De bloembakken bij het achterterras zijn ontdaan van alle herfstbladeren: binnenkort staan de eerste bollen in bloei! En ik heb een begin gemaakt met het schrapen van mos. De trampoline is ook weer in gebruik genomen. Kortom: het was genieten vanmiddag!

Wel is het gekke blokkending af! De kinderen vinden het een leuk ding. Ze zitten nu even voor de televisie en Floortje draait ongemerkt aan het blokkending. Leuk om te zien.

Op de handwerkbeurs heb ik een leuk kussen gezien, van vierkanten op een bepaalde manier aan elkaar genaaid waardoor het een puntig kussen wordt. Ik hoop dat mijn fotografische geheugen mij niet in de steek laat! 

Daarnaast zou ik graag paar paaskippen maken. Paar jaar terug was ik ook zo nu en dan op het forum van de startpagina quilten te vinden. Daar kwamen toen van die leuke paaskippen gemaakt van twee logcabin blokken langs. Misschien een lezeres van dit blog het patroon voor mij heeft. Ik heb het nog niet kunnen vinden op internet. Het werd toen naar iedereen rondgemaild, ik heb er toen nooit om gevraagd. Ik zou ze graag maken voor komend pasen.

Plannen te over!

Het kriebelt...

Wat kriebelt het enorm! Een heel klein beetje laat ik het al toe. Floortjes quilt ligt al weer beneden en morgen de quiltstandaard ook eens van onder het stof halen. Wie weet kan ik dan woensdagavond de eerste steekjes daaraan weer zetten.

Gisteren heb ik het blokkenspel tevoorschijn gehaald en ben driftig aan het naaien gegaan. Ik mag pas weer iets doen van mezelf als dat af is. Kan ook niet anders, want bijna al mijn spelden waren in dat gekke ding gaan zitten. 8 blokjes, 6 x 4 spelden per blokjes. Dus tel maar uit. Volgens mij zijn dat 8 x 24 spelden = 192 spelden in totaal. Ik heb ze bijna allemaal weer terug! Productief dagje gisteren. Bij de volgende blogpost kan ik het laten zien!

Vorige week zondag zijn Floortje en ik naar de handwerkbeurs in Zwolle geweest. Het was een heerlijk moeder-dochter momentje. Floortje heeft ook ambities op het gebied van handwerken: haken en dingetjes van vilt maken. Dus wij op pad. Paar uur later gingen we huiswaarts met 6 bollen haakgaren, 2 haaknaalden en 10 lapjes vilt rijker. We hebben alle twee genoten! Floortje heeft zelfs nog met lompen een wever geholpen een doek te maken. Samen met die meneer hebben we ook repen gescheurd van een oud laken. Ik heb heerlijk rondgekeken bij alle quiltstands, niets gekocht. Alleen maar super veel zin gekregen om zelf ook weer aan de slag te gaan.

Uiteraard zijn we na het bezoeken van de handwerkbeurs direct aan de slag gegaan. Floortje maakt van rose katoen ene vierkante lap. Dat word een tas en kan ze versieren met gehaakte bloemetjes.

Het leukste jongetje van de hele wereld

Het afsluiten van Tomas zijn baby/peuterjaren bestaat uit twee delen. Deel één is het laatste bezoek aan het consultatiebureau en deel twee bestaat uit het vieren van zijn verjaardag op de peuterspeelzaal en tevens afscheid nemen.

Tomas heeft afgelopen vrijdag en vanmorgen al mogen proeven aan de basisschool: hij heeft twee morgens geoefend. Eerlijk is eerlijk: alsof hij nooit anders heeft gedaan!

Vanmiddag was deel één van het afsluiten aan de beurt. Voor we de deur uitgingen had ik het zweet al op mijn rug staan. Tomas maakt er namelijk een gewoonte van om tijdens het aan- en uitkleden na elk kledingstuk weg te rennen buiten handbereik. Regelmatig moet ik hem tussen mijn benen klemmen om een trui of iets anders wat over zijn hoofd uit te trekken. Dan laat ik hem niet los en zet ik hem op mijn been met mijn ar stevig om zijn middel om zijn broek en sokken uit te doen. En hetzelfde ritueel herhaald zich om hem in een pyjama te krijgen.

Vanmiddag was Tomas in opperbeste stemming en hij luisterde ook prima. En natuurlijk hing hij weer de pias uit. Het begon al bij binnenkomst. De dame achter het bureau zegt tegen hem: "Jij bent vast Tomas!" Waarop Tomas luid en duidelijk antwoord: "Ja, ik ben Tomas Manschot, het leukste jongetje van de hele wereld!" Hij had de lachers al weer op zijn hand, een jong stel met een pasgeboren babietje kwam niet meer bij. Wij zijn het gewend en doen steeds ons uiterste best om maar niet te lachen. Wat kan dat joch er een onzin uit kramen!

Hij was in no-time uitgekleed en ging heerlijk spelen in zijn ondergoed en zijn sokken nog aan. Wegen en meten: zo gepiept. En toen naar de kinderarts. Blokjes stapelen, rondjes tekenen, hij vond alles even prachtig. En een praatjes dat hij had! De kinderarts kon op een gegeven moment ook haar lach niet meer houden. "Zo zie je ze zelden," zei ze. Het is ook zo, hij wordt vrolijk wakker en gaat vrolijk naar bed. Het leven is een grote grap voor Tomas. En de humor is hem aangeboren. Wat een grappenmaker. En hij heeft zijn koppie ook nog mee... 't is een mooi jongetje!

Vervolgens krijgt hij tijdens het consult een vaccinatie. Niets aan de hand. Hij is blij dat hij nu superkrachten heeft, maar toch zit het hem niet helemaal lekker en hij zegt tegen de kinderarts: "Mijn mama is ook ziek, geef die ook maar een prik!" De kinderarts wil graag weten wat mama dan heeft: buikpijn? of pijn aan haar hoofd misschien? "Ze is gewoon ziek, geef nu maar een prik!" was zijn antwoord.

Heerlijke momenten met een ontzettend leuk klein mannetje. Maar o zo druk. Hij klets de hele dag, stelt om de drie minuten een vraag. O, wat zal ik genieten, als ik hem vanaf vrijdag elke dag naar school breng. En ik zal dubbel genieten als ik Tomas en zijn zus na een dag alleen thuis weer ophaal van school...

Bijna....