donderdag 26 januari 2012

Uitspraken

Iedere lezer weet dat kinderen de meest leuke dingen kunnen zeggen. Ik heb te weinig leuke uitspraken opgeschreven. En op zich is dat best jammer om verschillende redenen. Het is regelmatig vermakelijk, maar het neemt je met name heel even mee terug naar de basis van ons leven. De wereld bekijken door de ogen van een kind.

Aangezien ik een digitaal persoon ben is het voor mij de beste manier om dit ook digitaal bij te houden. Voor degene die wil weten wat onze kinderen zo nu en dan uitkramen aan 'gezegdes' heb ik een tabblad 'uitspraken' gemaakt. De ideale manier om deze bij te houden!

Vee glimlach-leesplezier (er staat er nu natuurlijk nog maar een, vers van de pers).

maandag 23 januari 2012

Eerste Open Coffee Dronten groot succes!

Trost!!!  (de site van Open Coffee Dronten neem ik komende week onder handen, dit heeft Henk zelf in elkaar geknutseld... ook knap.. maar niet zo mooi... )

De site van Open Coffee Dronten

Open Coffee Dronten in de media:
- Krant van Flevoland
- Flevopost

woensdag 18 januari 2012

Jongetjes zijn van nature lui

Oei, wat zeg ik nu? Zijn jongetjes van nature lui? Wat vind ik er zelf van? Mijn antwoord is: ja. Van nature zijn jongetjes lui. In ieder geval meer dan meisjes.

Neem nou Tomas. Is bijzonder energiek, rent van hot naar haar. Heeft geen rust in zijn kont. Praat de hele dag door, maar is van nature lui. Hij is bijna 3 en vindt de luier om zijn billen nog prima zitten! Uit een beker drinken? Vergeet het maar, hij is gewoon te lui om het te willen leren. Geef je hem een beker dan is hij er alleen maar mee aan het 'rotzakken' (zoals nu, hij zit naast mij in zijn kinderstoel met een beker met inhoud te spelen). Te lui om het te willen leren. Een fles is toch veel gemakkelijker?

En als jongetjes groter worden? Uit mijn omgeving hoor ik zo nu en dan verontrustende verhalen. Als puber komen ze thuis, duiken op de bank, als de afstandsbediening niet binnen handbereik ligt dragen ze iemand op - die toevallig in de buurt is - deze aan te geven. De rest van de dag liggen ze dan op de bank te zappen. Huiswerk denken ze pas aan als het bedtijd is, ook al zijn ze daar al uren eerder aan herinnert door vader of moeder.

Vooralsnog ben ik - als vrouw - erg druk om mijn kleine jongen uit een beker te leren drinken en hem er van te doordringen dat een onderbroekje zonder luier eronder veel lekkerder zit. Helaas, Tomas heeft er nog steeds geen boodschap aan... (zijn vader trouwens ook niet).

Luie Tomas... na een autoritje van 7 km niet meer wakker te krijgen...
dan maar op de bank verder tukken.
 Zuslief vond het nodig hem van een knuffel te voorzien.
Zo schattig... maar bijzonder lui!

dinsdag 10 januari 2012

Met twee handen aan het stuur!

Ik herinner me nog een van mijn eerste autolessen, deze waren altijd in Kampen. Dus je had les met zijn tweeën, de een reed naar Kampen en na een uur wisselde je van zitplaats en nummer twee reed dan weer terug naar Swifterbant. Zo had je in ieder geval waar voor je geld. Wat kostte toen een rijles? 45 gulden! Maar dat is dan ook al weer bijna 22 jaar geleden. Na een aantal lessen was een dorps- en schoolgenoot ook 18 geworden en we hadden samen les. Hij voor de eerste keer. Na een uur mocht hij plaats nemen op de bestuurdersstoel en we reden - na het nodige gerommel dat hoort bij een eerste les - de straat uit. Het ging wel soepel, dus na een minuutje of vijf vond hij het nodig om zijn arm eens losjes in het raam te leggen. 'Handen aan het stuur' blafte toen de dame waarvan wij les hadden! Ik denk er nog regelmatig aan. Aan die arm wat vaker dan aan het geblaf van de rijles-dame. Kort daarna ben ik ook overgestapt naar een andere rijschool, die dame blafte wel erg vaak!

Afgelopen vrijdag heb ik mijn tweede spuit gekregen, mijn linkerhand was aan de beurt. Nu  nog paar weken medicijnen slikken en dan zouden de slapende en zere handen verleden tijd moeten zijn. En ik moet zeggen dat het goed gaat! Ik kan dit stukje typen zonder mijn handen zo nu en dan eens langs de stoel te laten hangen omdat ze gingen slapen. Ook heb ik afgelopen nachten geslapen tot de wekker ging! Wat een genot! Niet meer om de twee uur het geloop door de slaapkamer 's nachts omdat mijn handen zo'n pijn doen. Bevallen doet pijn, maar deze pijn komt aardig in de buurt en stond zo langzamerhand wel op nummer 1! Met bevallen weet je dat je na elke wee even rust krijgt en als het niet meer te houden is dat je dan bijna je kindje kunt zien en in je armen kunt sluiten. Bij deze pijn wist je niet wanneer het weg zou trekken. De laatste weken duurde het geregeld een uur voor de pijn plaats maakte voor een slapend gevoel. En dat slapen maakte dan weer plaats voor niets en kon ik weer onder het dekbed duiken.

Vanmorgen was het zulk heerlijk weer dat we de fiets gepakt hebben. Ik kon naar school fietsen met twee handen aan het stuur! Dat fietst een stuk prettiger. En ook wel zo veilig!

zondag 8 januari 2012

Dag kerstman, tot ziens!

Vanmorgen was ik al vroeg in de veren voor een zondag. Om half 9 stond ik samen met de kinderen alle ballen uit de kerstboom te halen en ze in de daarvoor bestemde dozen te stoppen. Aftuigen gaat een stuk sneller dan optuigen! Om half 10 was de kerstboom kaal en waren alle kerstdecoraties die her en der door de woonkamer hingen opgeruimd. Ik was tevreden. De boom staat nu nog te wachten om samen met manlief op te ruimen, is wel heel veel werk al die takken eraf. Een werkje voor zijn twee!

Floortje had er wel moeite mee. Moet de boom echt nu al weer weg? Ik vind het zo gezellig! Toe nou mama? Mag hij echt niet nog langer staan? Helaas, hij gaat nu echt weg.

Ik moet toegeven dat ik het ook erg gezellig vind zo'n boom in je huis en al die lichtjes in het raam. Maar ik kom rond deze tijd van het jaar op een punt, dat ik het ineens zo zat ben. Het liefst zou ik dan een goede fee zij met toverkrachten en terstond willen kunnen zeggen: Acadabra... pief poef paf, ik wou dat... en vul zelf maar in.

Overigens heb ik deze wens wel vaker hoor. Bijvoorbeeld bij 2 wasmanden vol met strijkwerk of een badkamer die schoongemaakt moet worden. Het gekke is dat de wens om toverkrachten te bezitten meestal wel de kop opsteekt bij huishoudelijke werk, nooit bij andere zaken. Zelfs niet bij het maken van een brochure van 100 pagina's of de restyling van een complete huisstijl. Terwijl daar ook vele uurtjes in kunnen gaan zitten!

Ondertussen is het bijna 3 uur, tijd voor een lekkere bak koffie, laat ik maar eens een cappuccino gaan maken.

woensdag 4 januari 2012

2012: waar blijft de tijd?

Floortje en Tomas met de DS spelen.
Vandaag is het alweer 4 januari 2012. De feestdagen zijn voorbij gevlogen. Waar blijft de tijd?

De feestdagen in vogelvlucht: samen met Henk kerstdiner gemaakt in de nieuwe keuken, verjaardag Henk 1e kerst, grieks diner gemaakt op tweede kerstdag, kaarten gewonnen voor Frans Bauer in Dolfinarium Harderwijk (Dolfijnenshow was super, Frans en de bezoekers daarvan namen we op de koop toe), samen met manlief uit eten geweest in Harderwijk, DE-winkel bezocht in Joure, kindervuurwerkpakket gekocht bij de HEMA, veel Disney kerst-films gekeken, oud- en nieuw gevierd bij mijn vader en Diny, gourmetten, heel veel sterretjes, manlief en mijn vader in de ban van de trektouwtjes, nieuwjaarsdag-pyjamadag, ballorig, spuit gehad in rechterhand i.v.m. Carpal Tunnel Syndroom, vrijdag is mijn linkerhand aan de beurt, nieuw werkpaard gekocht (Mac + software), iPhone besteld (zwart voor Henk, wit voor mij), genieten van Henk en Floortje die op de Wii spelen. En niet te vergeten: genieten van mijn kerst-quilt-loper op de eettafel!

Kortom: het waren heerlijke dagen, veel gedaan, maar toch ook veel niets gedaan.

En wat 2012 ons allemaal brengt? Geen idee! We laten het over ons heen komen... we gaan genieten als het tijd is om te genieten, we gaan huilen als het tijd is voor verdriet...